دوست عزيز ايشونوچقدرمشناسيد؟ آيا باهم ارتباطي جزتلفني داشتيد؟ آيا دخترش شمارو ميشناسه ؟ چرا ازهمسرسابقش با وجود بچه جداشده؟
حتما اينسوالاتوازش پرسيد ودرصورت امكان براي ما هم بفرماييد درحال حاضر اين طور به نظرمياد كه ايشون خودشونو ازشما كمتر ميدونه ودرصدد اين هست كه با گذشت كردن وكوتاه اومدن شمارو بدست بياره بهتره بيشتربشناسيدش و نيت قلبيشو متوجه بشيد

سلام مونا جون
ببین اولین نکته ای که باید در نظر بگیری فاصله سنی و تفاوت شرایط و همتر از اون تفاوت تجره شما در زندگیه ! ایشون با تجربه ازدواج ، زندگی مشترک و طلاق، زندگی در تهران که داشتن قطعا باید پخته تر از شما که یه دختر 23 ساله مجرد و احساساتی هستی باشن .باید خیلی هوشیار باشی که مبادا اشتباه کنی .این خیلی خوبه که اومدی مشورت کنی اما این کافی نیست و حتما با خانوادت این موضوعو درمیون بذار چون اونا هم تجربشون بیشتر از ما و شماست.خواهش میکنم این مورد رو جدی بگیر
نکته دوم اینکه امکان شناخت یه نفر فقط با تلفن و در مدت 1ماه قطعا غیر ممکنه ! این فقط ظاهره موضوعه. همه ما میتونیم خودمون رو ناخودآگاه با افکار و عقاید دیگری تطبیق بدیم مخصوصا در بحث ازدواج.این یه خطای بزرگ در ازدواج ایجاد میکنه و دو طرف فک میکنن شبیه همن . در صورتیکه مطمئنا تضادهای زیادی وجود داره.این مشکل کاملا همه گیر هست و جالب اینه که همه میگن نه جریان من فرق میکنه من اونو خوب شناختم .ما کاملا شبیه همیم! مواظب باش توی دام این اشتباه رایج نیفتی.
نکته بعد اینه که اول باید شرایط کلی در ازدواج جور بشه اگه شد بعد بریم سراغ این که آیا به دلمون میشینه یا نه؟ متاسفانه اکثر ازدواج های ناموفق نتیجه اینه که ما جای اینها رو عوض میکنیم ینی اول عاشق میشیم بعد میگیم بقیش درست میشه .اینم یه خطای شایع دیگه هستش! به شما این اطمینانو میدم که هیچ مردی بعد از ازدواج و آشنایی خصوصیات کلیش تغیییر نمیکنه تغییر فقط در جزییات هست! ایشون همونی هست که شما الان میبینی حتی ممکنه شغلش و ....تغییر نکنه اما چون دلبستش میشی شرایطشو قبول کنی و بعد از مدتی.....میگی این که اونی که من میخاستم نبود!
نکته آخر 6ماه حداقل فرصت برای آشنایی و تثبیت شغل هست( خیلی بیشتر از این لازمه اونم نه از راه دور) اون هم نه برای شما به تنهایی بلکه با کمک خانوادت( هرچند متعصب باشن و این چیزا براشون قابل درک نباشه) .نذار خودت به تنهایی تصمیم بگیری.
خیلی مواظب باش وابسته شدن توی این رابطه فقط و فقط به ضرر خودته میناجونم

اگر خودت الان به این نتیجه رسیدی که اصصصصصلا به درد هم نمیخورین بهترین راه رو انتخاب کردی ینی قطع رابطه .
اینکه جای ناراحتی نداره که روی رفتار و اخلاقات خیلی حساسی .اتفاقا این نشونه خیلی خوبیه آدمای اینجوری مثل شما مرتبا به خودشون بازخورد میدن، پس کمتر اشتباه میکنن و دقیق تر هستن. از هر اشتباهی سود میبرن تا راه خودشونو باز کنن.اینا بد هست؟آدمای اینجوری چون رفتارای دقیقی دارن کمتر دیگران رو رنجیده خاطر میکنن و دوستای زیادی دارن.پس طبیعیه که شخصی با این همه خصوصیت مثبت خیلی از افراد رو از جنس مخالف هم جذب خودش کنه !

به نظر من شخصی مثل شما زمانی بیشتر اشتباه میکنه که فرصت های بیشتری برای تجربه کردن داره .اگر شما دختر زیر متوسطی بودی از نظر اخلاقی طبیعتا افراد کمتری جذبت میشدن و فرصت کمتری داشتی و کمتر اشتباه میکردی! خودتم که قبول داری شکست ها مستقیما به خودت برنمیگشت و هرکدوم دلیل خاصی داشته!

پس در نتیجه در شرایط شما شکستها میتونن نشانه قدرتمندی از فرصتهای بیشمار شما بوده
دل بستن و عاطفی بودن خاص جنس مونثه غیر از اون اگه بودی بیا مشاورهاینو بهت قول میدم 99دصد خانمها همینجورین اون 1درصدم مشکلات و تجربه ها سختشون کرده

ممنون سارا خانم. اینا همش لطف شما وذهن مثبتتونه.خیلی قشنگ صحبت میکنید،،،،، اما
تنهایی خیلی سخته میدونید گذشته های تلخی داشتم و اگر با کسی باشم افسردگیم کمتر میشه البته یه آدم شایسته که اذیت نکنه. اما اینکه تک وتنهام مدام گذشته میاد جلو چشام ناخواسته. هرچقدر به درس و ورزش و انواع چیزای شاد خودمو مشغول میکنم بازم ناگهان حواسم پرت میشه هزاران راه امتحان کردم انگار نیاز عاطفی فقط با رابطه ی عاطفی برطرف میشه حتی خیلی ها خواستن فریبم بدن ئاسه رابطه ی جنسی یا مثلا بگن بیخیال باش چه زن چه مرد؛ اما تا خودم نخوام هزاران نفر تقلا دادن حتی شهوتی هم نمیشم و همه میگن مشکل داری اما خودم میدونم مشکلم عشق و محبته .......
خانم جهانی من با هرمشکلی کنار میام اما نیاز عاطفی واقعا دیوانم کرده دیگه
ممنونم از اینکه برای این من حقیر وقت گذاشتین. دوستون دارممممممممممممممقربووووووووووووون همتون

میدونم مونا جون من کاملا حرفاتو قبول دارم توی این موارد اینجا زیاد مراجعه میکنن دختر و پسرای خوبی که نیاز به همدم دارن و در عین حال نمیخان به گناه بیفتن .من خودمم مجردم اما وقتی به این مسائل فک میکنم میگم واقعا اگه ازدواج کنم این کمبود عاطفه برای همیشه از بین میره؟ یه کم بهش فک کن ! به نظرم ما چون فقط به اوایل و دوره رمانتیک ازدواج فک میکنیم این مسئله برامون پیش میاد در حالیکه اگه زندگی اونایی که سالها از ازدواجشون میگذره رو ببینی ، متوجه میشی که چقدر دوره عادی هست .اونم یه دوره از زندگیه مثل الان ولی با یه سری تغییر!
ما در واقع احساس تنهایی نمیکنیم دنبال تغییریم همیشه تا از یک نواختی در بیایم و یه هیجانی به زندگیمون بدیم.مثلا اگه ازدواج کردی و بچه دار نشدی مطمئنا همین حس بهمت دست میده. الان از اونایی که ازدواج کردن بپرسیم میبینیمکه اون دنیا خیلی هم متفاوت از الان نیست و چیز زیادی نصیبمون نمیشه جز چند ماه اول که.....بعدش همش مسئولیت و مسئولیت.حالا لازمه ما چندین سال از زندگی خودمون در حسرت اون چند ماه بگذره و غصه بخوریم؟
البته بازم میگم میفهمم چی میگی همیشه کشف ناشناخته ها جذذذذذذابه و شیرین مخصوصا که اونایی که تازه ازدواج کردن هی به به و چه چه میکنن.اما به عمقش که نگاه کنی اونم یه چیز عادیه.

ممنونم از دکتر جونم. پس با این حساب من باید مشکلمو یه جا دیگه حل کنم تا بتونم از اوقات مرده استفاده کنم
چون همیشه اصل وقتی که تلف میشه بخاطر به قول خودم تنهاییمه. ارشد البته من همیشه میگم افسرده شدم جون در طی این 23 سال کلی تجربه کسب کردم با ضربه هایی که زمینم زد اما به این قیمت که هربار یه حالت شوک بهم شد، تو مسائل کاری پناهی نداشتم،تو مسائل عاطفی، ازدواج، زندگی، درس و.... دیگه واقعا دلسرد و خستم دیگه نمیتونم دوباره بلند شم از نو شروع کنم ازطرفی باید امسال کنکور ارشد قبول شم از طرفی فقط و فقط به آرامش نیاز دارم سارا جونم اما به هرچی دست میزنم نمیتونم آرامشی که چند سال پیش داشتم رو برگردونم،دیگه نمیدونم با خودم چیکار کنم کلافه شدم از دست خودم

سلام مونا جون.به نظرمن با 1 ماه اشنایی نمیشه طرف مقابل رو خوب شناخت.دوست عزیز زمانی که به شناخت درستی رسیدی تصمیم بگیر.امیدوارم به اون چیزی که لایقت باشه برسی

آرامش از نظر شما دقیقا یعنی چی؟و کی اتفاق میافته؟ باید چی بشه که بگی آرامش دارم؟
الان چرا میگی آرامش ندارم ؟